"Zet je kennis en kunde in voor de maatschappij."

Ruud Hoemakers, 82 jaar.

Wat deed je voor je pensioen?

Na mijn studie MTS Bouwkunde ben ik in de jaren ’60 begonnen als bouwkundig tekenaar. Daarna heb ik verschillende functies in de bouwwereld gehad. Mijn droom was om ondernemer te worden en in 1990 heb ik de gok gewaagd. Ik heb toen de arbodienst ArboCare opgericht. Door een samenwerking met Zilveren Kruis Achmea konden we uitgroeien tot een groot en succesvol bedrijf, waarbij we mensen echt hielpen. Tussentijds een studie marketing gedaan en een bouwkundig detacheringsbureau opgericht, na verkoop hiervan een marketing&sales bureau gestart. Heb nog meer en verschillende bedrijven gehad. Allemaal gelieerd aan de bouwwereld, marketing en/of mensen mee laten doen.

Doe je vrijwilligerswerk?

Al sinds mijn jeugd. Ik kwam in 1954 samen met mijn ouders vanuit toenmalig Nederlands-Indië naar Nederland. Mijn vader kreeg werk in Hengelo. Zo ben ik in Twente terecht gekomen.

Mijn vader richtte de Indische Contact Club op om Indische mensen in Twente met elkaar te verbinden. Later werd dat de Twents-Indische Contact Club om Indische Nederlanders te helpen integreren in Twente. Dat is trouwens wel gelukt, want ik heb daar mijn Twentse vrouw ontmoet!

Mijn vader maakte mij gelijk (adjunct) secretaris van de club. Mijn ouders vonden het namelijk belangrijk om mee te draaien in de maatschappij. En om je kennis en kunde in te zetten voor die maatschappij. Die betrokkenheid heb ik nog steeds en heb ik ook aan mijn dochters meegegeven.

Ik heb naast mijn werk dus altijd vrijwilligerswerk gedaan. Bijvoorbeeld bij duikvereniging Onderwatergroep Neptunus waar ik erelid ben, omdat ik al meer dan 55 jaar lid ben. Daar heb ik verschillende bestuursfuncties gehad en ben ook jarenlang voorzitter geweest.

Waar ben je nu actief als vrijwilliger?

Even denken…ik doe zo veel… Ik ben lid van de Ledenraad van Vereniging Achmea. Ik schrijf stukjes voor het blad Hart van Senioren. Als lid van Comité 21 september help ik om jaarlijks een evenement te organiseren tijdens de Internationale Dag van de Vrede op 21 september. Want ik vind vrede en vrijheid heel belangrijk. Maar het is zeker tegenwoordig niet vanzelfsprekend.

Ik geef ook nog gastlessen over ondernemen voor Stichting Jong Ondernemen voor Twente op verschillende scholen, zoals het Zone College en het Waerdenborch College in Holten. Ook mede-oprichter van ONE, een ondernemersnetwerk voor ZZP’ers in Twente, waarvan de eerste 3 jaren als voorzitter. Verder ben ik ambassadeur bij ‘The Footprint Challenge’, waarbij we proberen om onze ecologische voetafdruk te verkleinen. Verder ben ik interim-voorzitter van de opnieuw opgerichte seniorenvereniging van PCOB in Enschede. Oh en ik ben ook adviseur en speler bij stichting ‘Walking Football Twente-Euregio’.

Wauw! Dat is ontzettend veel vrijwilligerswerk. Vind je vrijwilligerswerk zo leuk?

Ja, ik leer er veel van en het geeft me een drive om actief te blijven. Zoals gezegd hebben mijn ouders me al geleerd om mijn kennis en kunde in te zetten voor de maatschappij. Dat heb ik mijn hele leven gedaan. Ik heb veel mensen gecoacht om mee te doen en/of een betere ondernemer te worden. Ik heb in verschillende besturen gezeten en ga zo maar door. Mensen weten inmiddels wie ik ben en dus word ik steeds gevraagd. Ik kan moeilijk nee zeggen, want ik hou van mensen, van meedoen en van economie. Maar ik doe nu geen bestuursfuncties meer of coördinerend werk. Dat geeft te veel stress en dat is niet goed voor mijn hart.

Ik geloof dat de som van ons leven wordt gevormd door de uren die we liefhebben. En dan niet alleen het liefhebben van familie en vrienden, maar ook andere mensen in de maatschappij. Dus als ik ze als vrijwilliger kan helpen… Of zoals mijn moeder zei: “There is no way to happiness…happines is the way!”

Wat zou je zeggen tegen mensen die nadenken over vrijwilligerswerk?

Wees nieuwsgierig en doe mee! Zeker tijdens je pensioen, want je verliest dan (het contact met) je collega’s. Maar dat netwerk van mensen en contacten heb je ook tijdens je pensioen nog steeds nodig. Juist ook om eenzaamheid tegen te gaan. Praat eens met mensen en zoek uit wat je echt leuk vindt om te doen. Zou je het ook nog leuk vinden in de stromende regen? Ga dat dan doen. En je hoeft echt niet direct na je pensioen weer aan het werk. Rondreizen met een camper is ook prima. Maar zorg dat je een plan hebt voor als je weer terugkomt. Sluit je aan bij een organisatie of een seniorenvereniging.